خبرگزاری حوزه | اساساً مرحوم امام (ره) از تظاهر خوششان نمیآمد. به عکس، به کسانی که اهل تظاهر نبودند علاقه داشتند.
مثلاً ایشان از تیمسار ظهیرنژاد- رئیس ستاد مشترک ارتش در زمان جنگ تحمیلی- خوششان میآمد زیرا وی اهل تظاهر نبود، هر روز ریشش را تیغ میزد و همان طور خدمت امام میرسید.
یک روز عدهای از فرماندهان ارتش از جمله فرمانده نیروی هوایی- که بعد معلوم شد آدم مغرضی بود و ریشی هم گذاشته بود- خدمت امام آمده بودند.
قرار شد فرمانده نیروی هوایی گزارش بدهد؛ قبل از گزارش، شروع کرد به خواندن دعای فرج، آقای ظهیرنژاد به او گفت: آقا عوام نیستند، حرفت را بزن!
امام از این سخن خوششان آمد و خندیدند.
مرحوم تیمسار ظهیرنژاد میگفت: در دو سه مناسبت که خدمت امام مشرف بودم، امام به من اظهار محبت کردند، که خود من شرمنده محبت ایشان هستم.
در یکی از این دیدارها در حالتی که دست مرا در دست مبارک خودشان گرفته بودند، فرمودند: میدانی من چقدر تو را دوست دارم!
برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، ج ۲، ص ۲۰۴ و ۲۰۶